Jak rozmawiać z dzieckiem po porażce?
25-10-2016, 14:54Porażka w sporcie dzieci i młodzieży nie zawsze jest łatwym tematem. Warto pamiętać, że w takiej sytuacji najważniejsze jest, aby pomóc dziecku przekuć porażkę w pozytyw i sprawić, by stała się źródłem siły i wytrwałości, używając przy tym języka, który jednocześnie podkreśli powagę sytuacji.
Rolą sportowego rodzica jest okazanie wsparcia i pomocy w zrozumieniu, że przegrany mecz czy zawody to niezbędny krok w drodze do mistrzostwa! Rozmowę z dzieckiem po porażce należy zacząć, gdy zobaczymy, że dziecko już częściowo ochłonęło i jest na to gotowe, najlepiej z inicjatywy dziecka, bądź po zgodzie dziecka w odpowiedzi na pytanie, czy chce porozmawiać o przegranym meczu. Taka rozmowa zawiera cztery główne cele:
Cel 1. Zachęcić dziecko do dyskusji.
Tutaj zacznij od ogólnych pytań, by poznać wrażenia Twojego dziecka, np. „Co myślisz o dzisiejszym meczu?” albo „Jakie masz wrażenia po dzisiejszych zawodach?”.
Cel 2. Utrzymaj tok rozmowy.
W celu utrzymania rozmowy, zadawaj pytania podtrzymujące, na przykład: „Co przez to rozumiesz?” albo „Co sprawiło, że tak się czujesz?”.
Cel 3. Pomóż dziecku przekuć porażkę w naukę.
W tym celu warto użyć pytań takich jak: „Co uważasz, że dziś zrobiłeś/wykonałeś bardzo dobrze?”, „Co sprawiło Ci dziś trudność?”, „Jak myślisz, czego się dziś nauczyłeś lub dowiedziałeś o swojej grze?” oraz „Jak myślisz, co w przyszłości możesz zrobić inaczej, gdy będziesz w takiej sytuacji?”. Jak łatwo zauważyć, ta część rozmowy opiera się, przede wszystkim, na pytaniach - taki rodzaj stymulacji intelektualnej sprawia, że dziecku znacznie łatwiej będzie wyciągnąć z porażki budujące, rozwojowe wnioski.
Cel 4. Udziel informacji zwrotnej, która pozwoli dziecku wzmocnić jego mocne strony i zachęci do dalszej wytrwałości w działaniu.
Swoją wypowiedź zacznij pozytywnie, podkreślając wartość samego uczestnictwa w sporcie, np. „Uwielbiam oglądać jak grasz w ręczną”. Następnie, wybierz pozytywną wartość, którą chcesz podkreślić, np. „Jestem bardzo z Ciebie dumna/dumny jak wiele wysiłku i zaangażowania włożyłaś/włożyłeś w bieg.”. Na zakończenie, szczególnie istotne jest, by podkreślić elementy osobistego rozwoju dziecka, aby dodatkowo wesprzeć jego motywację do dalszych działań, np. „Siła Twojego serwu była zdecydowanie lepsza niż podczas meczu tydzień temu – Twoja ciężka praca przynosi efekty, oby tak dalej!”.
Autorzy:
Aleksandra Krukowska, Loughborough University, Fundacja Sportu Pozytywnego
Ewa Serwotka, Fundacja Sportu Pozytywnego
