Co kolekcjonują piłkarze?
11-03-2019, 15:55 Akademia po godzinachKoszulka piłkarska to prawdziwy symbol. Dzięki barwom i herbowi nabiera emocjonalnego albo nawet magicznego znaczenia. Nie tylko dla kibica danej drużyny, ale również dla piłkarza, który od dziecka marzył, aby wystąpić w danym klubie. Zawodnicy uwielbiają przechowywać swoje koszulki z ważnych meczów oraz te należące do boiskowych rywali.
Dla wychowanków założenie koszulki pierwszego zespołu wiąże się z silnymi emocjami. W swoim debiucie dla ukochanej drużyny, grając w ukochanej koszulce piłkarskiej często są poddenerwowani i podekscytowani jednocześnie. Ale odczuwają także stres. Chcą grać dla tego klubu jak najdłużej.
Kup najnowszy zestaw meczowy Akademii.
Nie każdy jednak potrafi zżyć się z jednymi barwami, herbem czy właśnie koszulką piłkarską na większość albo nawet na całą swoja karierę. Szczególnie w dzisiejszych czasach, kiedy to kluby kuszą młodych piłkarzy tak ogromnymi pieniędzmi. Obecnie zawodników, którzy są przywiązani do jednego klubu jest jak na lekarstwo. Dlatego wydaje nam się, że warto wspomnieć o tych, dla których koszulka piłkarska swojej drużyny miała ogromne znaczenie.
Przykłady
Francesco Totti, czyli legenda AS Roma. Napastnik ten związany był z klubem ze stolicy Włoch przez całą soją piłkarską przygodę. W koszulce „Wilków” zagrał w 786 meczach, w których strzelił 307 goli. Nigdy nie odpuszczał, zawsze grał na 101% swoich możliwości, ponieważ - jak sam wielokrotnie mawiał - ma ten klub w sercu i dla tej koszulki byłby w stanie zrobić wszystko.
Paolo Maldini, to kolejny włoski piłkarz, który przez całą swoją karierę był lojalny wobec swojego zespołu – AC Milan. Ten legendarny środkowy obrońca – którego na pewno pamiętają starsi fani piłki nożnej – występował w czerwono-czarnej koszulce piłkarskiej przez 24 lata. W tym czasie zagrał w 902 spotkaniach. Ciekawostka: Doliczając mecze reprezentacyjne, to Maldini w seniorskiej karierze zagrał w 1018 spotkaniach !
Przykłady lojalności znajdziemy również w Hiszpanii. Dla wychowanków FC Barcelony koszulka piłkarska także była symbolem przywiązania do drużyny. Gdy szkoleniowcem „Blaugrany” był Pep Guardiola, mogła ona wystawić nawet jedenastu wychowanków w pierwszym składzie. Dziś jest to niemożliwe.
Tacy zawodnicy, jak Carles Puyol (593 rozegrane spotkania), Andres Iniesta (674) czy Xavi (769) to dziś legendy katalońskiego zespołu. Dwaj ostatni dalej grają w piłkę, ale już nie w Europie. Obaj stwierdzili, że jeśli chcą kontynuować karierę to musza przeprowadzić się na inny kontynent, ponieważ koszulka piłkarska „Dumy Katalonii” zbyt wiele dla nich znaczy.
Piłkarskie tradycje
Gdy myślicie o piłkarskich tradycjach, to co Wam jako pierwsze przychodzi do głowy? Bo my od razu myślimy o wymianie koszulek po zakończonym meczu. Według FIFA do pierwszej tego typu wymiany doszło w 1931 roku. Anglicy grali z Francuzami i byli faworytem tamtego spotkania. Jednak futbol okazał się - nie po raz pierwszy zresztą - nieprzewidywalny. Francja wygrała 5:2.
Później sporadycznie tradycja ta była kontynuowana. Jednak dopiero po meksykańskim mundialu z 1970 roku została ona spopularyzowana. Dlaczego piłkarze chętnie wymieniają się koszulką ze swoim przeciwnikiem? Istnieją dwa główne powody. Po pierwsze, uznaje się to za okazanie szacunku swojemu rywalowi. Po drugie, jest to po prostu piłkarska pamiątka.
Oczywiście po meczu zostają wspomnienia, ale warto mieć jakikolwiek dowód, że np. grało się przeciwko jakiemuś zawodnikowi, czy drużynie, prawda? Piłkarze zbierają je dla siebie lub dla dzieci. A niektórzy z nich, jak na przykład Leo Messi, Steven Gerrard mają ich tak dużo, że z powodzeniem mogliby otworzyć własne muzeum.
